خواسته یا ناخواسته میگم :
« مُواظبِ خُودت باش ! »
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے فِکرم پیشِ توئه !
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے بَرام مُهمے !
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے نِگَرانتم !
یَعنے دوستت دارم !
یَعنے به خُدا مے سپارَمت !
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے از الان دِلم واسَت تنگ شُده !
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے... واقعاً مُواظبِ خُودت باش...